-
1 cześnik
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cześnik
-
2 szafarz
m (G pl szafarzy) 1. daw. steward 2. Hist. tax collector 3. książk. dispenser- szafarz dobrych rad a dispenser of good advice* * *mp1. hist. ( urząd tytularny) steward.2. lit. (= rozdawca) giver, dispenser.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szafarz
См. также в других словарях:
cześnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. cześnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnej Polsce: urzędnik opiekujący się piwnicą królewską, podający do królewskiego stołu, usługujący przy ucztach, podający czaszę; później tytuł honorowy, urząd tytularny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecznik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. owie || miecznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowiecznej Polsce: urzędnik dworski zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz; później, urząd tytularny; także: osoba nosząca ten tytuł :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cześnik — m III, DB. a, N. cześnikkiem; lm M. cześnikicy, DB. ów hist. «dawny urzędnik dworski usługujący królowi przy stole (podający czaszę), mający pieczę nad piwnicą królewską; z czasem urząd tylko tytularny» … Słownik języka polskiego
miecznik — m III, DB. a, N. miecznikkiem 1. lm M. owie a. miecznikicy, DB. ów hist. «w Polsce do XVI w. urzędnik dworski noszący miecz przed panującym; później szlachcic sprawujący tytularny (często honorowy) urząd ziemski» 2. lm M. miecznikicy, DB. ów hist … Słownik języka polskiego
honorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, honorowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się poczuciem honoru, godnością osobistą, przestrzegający zasad honoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Honorowy człowiek, mężczyzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
